Historia kina
Tytuł oryginalny | Cinema The whole story |
Forma wydania | Książka |
Rok wydania | 2019 |
Wydawnictwo |
Niezbędna książka dla wszystkich, którzy kochają oglądać filmy i o nich czytać, a także dla tych, którzy chcą lepiej zrozumieć świat kina.
• Kluczowe dzieła są umieszczone w kontekście gatunku filmowego oraz na tle najważniejszych wydarzeń społecznych i kulturalnych.
• Kalendaria akcentują najważniejsze inspiracje i wydarzenia.
• Czytelnik wkracza w świat produkcji filmowej – pełen blasku, triumfów, dramatów i rozczarowań, a także poznaje realia życia gwiazd filmowych
z całego świata.
• HISTORIA KINA napisana przez międzynarodowy zespół ekspertów filmowych pod kierownictwem Philipa Kempa, cenionego historyka filmu, wykładowcy i autora.
Numer ISBN | 978-83-213-5057-8 |
Wymiary | 175x250 |
Oprawa | twarda |
Liczba stron | 576 |
Język | polski |
Fragment | Wprowadzenie Czy jakakolwiek inna forma sztuki zyskała popularność tak szybko jak kino? Mimo że dokładna data jego powstania jest sporna, jednak większość podziela zdanie, że był to rok 1895: rok, w którym 22 marca bracia Louis (1864 – 1948) i Auguste (1862 – 1954) Lumière (sąsiednia strona) zaprezentowali członkom Towarzystwa dla Wspierania Przemysłu Krajowego Wyjście robotników z fabryki (La Sortie des usines Lumière à Lyon), a następnie podczas Kongresu Fotografii w Lyonie, 10 czerwca, zaaranżowali prywatny pokaz swoich filmów. Sześć miesięcy później, 28 grudnia w hotelu Scribe w Paryżu po raz pierwszy w historii zorganizowali płatną projekcję filmów dla szerszej publiczności. W ciągu zaledwie dwudziestu lat od tych pionierskich przedsięwzięć filmy zaczęła oglądać masowa widownia na całym świecie. Produkcje, które realizowano we wszystkich głównych krajach europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Indiach, Chinach, Japonii, Turcji, Meksyku, Brazylii, Argentynie i Australii, już wtedy były wspierane przez, istotne w przypadku wielu tych krajów, gałęzie przemysłu. Czar kina działał tak błyskawicznie, że Charlie Chaplin (1889 – 1977), który w styczniu 1914 roku wystąpił po raz pierwszy przed kamerą jako młody angielski artysta wodewilowy, pod koniec tego samego roku był już najbardziej rozpoznawalną osobą na świecie. Paradoksalnie do decydujących czynników szybkiego wzrostu popularności kina należało jego główne ograniczenie: cisza. Filmy nieme dawały się łatwo i tanio adaptować: wystarczał montaż kilku przetłumaczonych plansz tekstowych i dzieło było gotowe do projekcji wszędzie i przed dowolną publicznością. Nawet brak umiejętności czytania i pisania rzadko bywał barierą; widownia szybko przyzwyczaiła się do szmeru głosów widzów czytających plansze słabiej wykształconym. (Japończycy zatrudniali nawet oficjalnych narratorów znanych jako benshi, których zadaniem było stać obok ekranu i opowiadać o fabule). Można przypuszczać, że gdyby kino od razu narodziło się w formie dźwiękowej, proces jego powszechnej akceptacji trwałby o wiele dłużej. W momencie pojawienia się filmów dźwiękowych zwyczaj chodzenia do kina był zbyt zakorzeniony, by zniechęcać się barierami językowymi... |
Podziel się opinią
Komentarze