Historia Galów

Nigdzie nie zakorzenili się Celtowie tak głęboko, jak właśnie w Galii. Stanowiła ona jedną z ostatnich pozostałości po imperium obejmującym niegdyś większość ziem Europy - od Bałkanów i Apeninów po Morze Północne, od Wisły po Brytanię. Nie było to imperium ustabilizowane i spójne, a najróżniejsze ludy , które się nań składały, łączyła przede wszystkim wspólnota cywilizacyjna. Rozległość terytorium i brak więzi politycznych stały się jego słabością. Napędziło strachu ludom kultury klasycznej, Grekom i Rzymianom, dostarczyło najemników wszystkim ich tyranom, i zniknęło równie szybko, jak powstało. Jego apogeum i upadek zamknęły się w trzech stuleciach. Tak jak inne prowincje świata celtyckiego, choć trochę później, także Galia uległa atakującym ją na przemian barbarzyńcom ze wschodu i prowadzącym imperialną politykę Rzymianom. Ale nawet zamieniona przez Cezara w rzymską prowincję, Galią pozostała (...).
(fragment książki)

To znakomite dzieło powstało w czasach, gdy jeden człowiek był w stanie objąć całość wiedzy o Celtach. Autor ukazuje w nim tylko fragment celtyckiego krajobrazu – Galię epoki lateńskiej, poprzedniczkę Francji. Rozpościera jednak przed czytelnikiem rozległą panoramę świata Galów, drobiazgowo analizując ich historię, struktury społeczne, język, sztukę i religię. Mimo upływu prawie 80 lat od pierwszego wydania tej książki (1923) czyta się ją z satysfakcją, jaką daje tylko lektura mistrzów.