Hełm grozy

To utwór z pogranicza dramatu i prozy, oparty na schemacie internetowego chatu. Tak jak w wirtualnej rzeczywistości – poszczególne osoby pojawiają się i znikają niezauważenie. Żyją w świadomości wszechotaczającego je labiryntu, który próbują sforsować, przedostając się do innego świata. Mają poczucie izolacji, wyobcowania, osamotnienia. W mityczną wizję labiryntu wplecione zostają postacie Minotaura i Ariadny, a obok nich Dziadka do orzechów czy Monstradamusa. To podróż przez historię, przez dzieje ludzkości karmionej kolejnymi mitami, których treść i forma nieustannie ewoluują, jednak ich przesłanie pozostaje uniwersalne. Podobnie jak uniwersalna, ujmująca w swej prostocie, a zarazem trafna i odkrywcza w swej wymowie jest proza Wiktora Pielewina.