Pijący awanturnik
9 lipca 1945 r. Grzesiuk wrócił do kraju. W 1946 r. ożenił się, miał dwoje dzieci - córkę Ewę i syna Marka. Niedługo po powrocie do Warszawy wstąpił do PPR, po skończeniu partyjnych szkoleń był wicedyrektorem do spraw administracyjnych kolejno w kilku placówkach służby zdrowia. W pracy nie był gwiazdą - zdarzało mu się pić i wywoływać awantury. Szybko jednak okazało się, że z obozu Grzesiuk wyniósł gruźlicę i większą część czasu zaczął spędzać w sanatoriach.
Pierwszą z trzech swoich książek napisał dzięki pisarce Janinie Preger, którą spotkał w szpitalu. To ona zachęciła go do pisania. Unieruchomiony w łóżku Grzesiuk spisał swoje obozowe wspomnienia, które ukazały się jako "Pięć lat kacetu" (1958). Pierwsze rozdziały zapisał w otrzymanej od pielęgniarek starej książce wypisów.