Granica sokoła

Barwny i unikalny obraz życia przedwojennych Hadyńkowiec czy Czortkowa, tego niepowtarzalnego galicyjskiego tygla wielu narodowości, którego spokojny byt przerywa wojna.

Autor odtwarza mało znane fragmenty naszej historii. Obronę granicy na Zbruczu w 1939 roku, antysowieckie powstanie w Czortkowie, wprowadzanie nowego ładu w środowiskach twórczych Lwowa. Rejestruje ostatnie chwile potomków wielkich rodów: Szeptyckich, Lanckorońskich, Bielskic, którzy często ratowali swe życie ucieczką na chłopskim wozie.

Granica przesuwa się nad Odrę i Bug. Strzeże jej teraz dzielnie przed naszymi sojusznikami jeden z bohaterów książki, a metody zastosowane po raz pierwszy we Lwowie towarzyszą nam przez cały okres PRL. Świadczy o tym, choćby opisane przez Autora zebranie Związku Liteartów, które poprzedziło Marzec 1968.

Od nowej granicy strachu trudno uciec. Nawet nad Niagarą cień sokoła Kaukazu unosi się w powietrzu i prześladuje bohaterów. Książka uświadamia nam z wielką się, że Zbrucz to współczesny Rubikon. Jego przekroczenie w 1939 roku przez Armię Czerwoną rozpoczęło nową erę, która trwa do dziś.