Niewątpliwie dzięki postępowi technologicznemu wiele rzeczy się zmienia - w tym również sposób działania służb wywiadowczych. Nie chodzi tutaj tylko o to, że agenci specjalni otrzymują nowe efektowne gadżety, ale przede wszystkim o nowe możliwości dotarcia do tajnych informacji.Pojawiające się co jakiś czas w mediach informacje o spektakularnych sukcesach hakerów są przecież zapewne tylko wierzchołkiem góry lodowej w stosunku do działań podejmowanych przez specjalistów będących na usługach służb specjalnych. W Wydziale Persja David Ignatius unaocznia zaś nam, że i tak najsłabszym ogniwem wszystkich zabezpieczeń jest czynnik ludzki, a w dobie internetu do popełnienia zdrady wystarczy tylko trochę odwagi (albo nawet po prostu bezmyślności). Wszak do wysłania wiadomości za pośrednictwem strony internetowej CIA nie potrzeba żadnych specjalnych umiejętności ani szpiegowskiego wyposażenia... Oczywiście jeszcze ktoś musi wyłowić cenne informacje z morza spamu i mało wiarygodnych doniesień, ale tutaj
niewątpliwie kluczowe znaczenie ma osoba nadawcy. Nic wiec dziwnego, że wiadomość przesłana przez pracownika irańskiego tajnego kompleksu badawczego uruchomiła natychmiastową reakcję CIA. Skonstruowanie przez Iran bomby atomowej mogłoby przecież nie tylko zachwiać równowagą tego rejonu świata, lecz nawet zapoczątkować globalny konflikt zbrojny.
W Wydziale Persja możemy obserwować z wypiekami na twarzy z jednej strony kolejne kroki podejmowane przez informatora ukrywającego się pseudonimem doktor Ali, z drugiej zaś działania podejmowane przez szefa tytułowego wydziału CIA – Harry’ego Pappasa, który musi zweryfikować wiarygodność uzyskanych danych i wydobyć kolejne, aby umożliwić przełożonym podjecie właściwych działań wobec Iranu. Okazuje się bowiem, że całkiem sporo amerykańskich decydentów nie wyciągnęło żadnych wniosków z nie tak dawnej interwencji w Iraku i w otoczeniu prezydenta pojawia się wpływowe lobby zmierzające do kolejnej wojny. David Ignatius potrafił zaś w naprawdę przekonujący sposób ukazać, jak skomplikowane bywają zależności między rozgrywkami w łonie służb specjalnych a grą politycznych frakcji oraz interesami ludzi, którzy dorobili się wielkich fortun niekoniecznie w zgodzie z prawem i moralnością.
Podstawową zaletą Wydziału Persja jest znakomicie skonstruowana fabuła, gdyż chociaż akcja powieści toczy się dość szybko, to jej zwroty są nie tylko trudne do przewidzenia, ale także w pełni przekonujące. Z dużą dbałością o realizm zostały też przedstawione metody działania służb wywiadowczych, bo chociaż w pewnym momencie na arenie działań pojawiają się supertajni agenci do działań specjalnych, to jednak tylko w niewielkim stopniu przypominają oni Jamesa Bonda. Ważne jest też, że autor potrafił zdobyć dla głównych bohaterów sympatię czytelników – osiągnął to głównie dzięki temu, że dużo dowiadujemy się o życiu osobistym zarówno doktora Alego, jak i Harry’ego Pappasa. Oczywiste jest przecież, że łatwiej możemy przejąć się losami osób, których motywy działania w pełni rozumiemy, niż gdybyśmy mieli do czynienia ze schematycznie nakreślonymi krystalicznie szlachetnymi postaciami.
Wydział Persja to naprawdę znakomity, trzymający w napięciu thriller szpiegowski, którego fabuła jest przemyślana w najdrobniejszych szczegółach. Ciekawi bohaterowie i wartko tocząca się akcja z efektownym zakończeniem sprawiają, że książkę pochłania się błyskawicznie i z prawdziwą przyjemnością. Po prostu lektura obowiązkowa dla fanów gatunku!