Rola życia
Podczas przyjęcia, Kim mianował Shina doradcą do spraw filmu i stwierdził, że para powinna z powrotem związać się ze sobą. Ze zdaniem Przywódcy nie było sensu dyskutować. Shin i Choi uznali, że nadszedł czas, by zacząć grać i reżyserować własne życie, możliwie jak najlepiej, by uśpić czujność despoty. Archiwum Kima - 15 000 kopii złożonych w trzypiętrowym budynku wyposażonym w system kontroli wilgotności i temperatury - było do ich dyspozycji. Czas spędzali oglądając po 3-4 filmy dziennie.
Udało im się potajemnie nagrać 45 minut rozmowy z Kimem - rozmowy bardzo ważnej, bowiem od tej chwili, oficjalnie, desygnowani zostali do tego, by pokazać Koreańczykom z północy, jak się robi filmy. Shin miał świecić przykładem dla młodych filmowców, a przy okazji uczynić z nich propagandowe narzędzie, uosobienie wielkości Korei Północnej. Wraz z Choi mieli stworzyć od podstaw wytwórnię filmową. Na swoje potrzeby dostali 2 miliony dolarów rocznie. Suma ta cieszyła, ale bardziej uradowało ich pozwolenie na podróżowanie za granicę, by kręcić filmy i brać udział w festiwalach.