Dziennik zamurowany w ścianie

Zapiski dziewczynki, prowadzone w szkolnych zeszytach i na pojedynczych, niedatowanych kartkach, były dotąd nieznane. Gdy jesienią 1944 roku rodzina Helgi trafiła z Terezina do Auschwitz Josef Polak, wuj dziewczynki, zamurował jej notatki i rysunki w ścianie. Dzięki temu przetrwały wojnę.
Po wojnie, w Pradze, Helga, wówczas prawie szesnastoletnia, odzyskała dziennik, przepisała go na maszynie, rezygnując przy tym z jednej czwartej zapisków, drugie tyle przerobiła i dodała fragmenty dotyczące losów jej i matki po wyjeździe z Terezina - pobyt w Auschwitz i tułaczkę.