Towarzysz Larsson
W 1977 roku Larsson wyjechał do Erytrei, gdzie uczył partyzantów z Erytrejskiego Ludowego Frontu Wyzwolenia obsługi moździerza (sam przeszedł trening wojskowy w Szwecji trzy lata wcześniej). Po kilku miesiącach za granicą Larsson wrócił do kraju z powodu problemów zdrowotnych. Wkrótce zatrudnił się w agencji prasowej i zaangażował w walkę z przejawami rasizmu w Szwecji. Na wzór brytyjskiej Searchlight Foundation powołał do życia antyrasistowską fundację EXPO. Cena walki ze skrajnie prawicowymi i rasistowskimi organizacjami była dla niego bardzo wysoka, bowiem przez wiele lat Larssonowi grożono śmiercią.
Dorobek pisarski Larssona jest kojarzony w głównej mierze z trylogią "Millennium", która trafiła na szwedzki rynek w latach 2005-2007. Zanim jednak pisarz powołał do życia Lisbeth i Mikaela, jego twórczość była mocno zaangażowana politycznie i społecznie. Stieg Larsson był członkiem partii socjalistycznej, dla której redagował trockistowski magazyn "Fjärde internationalen" i publikował w tygodniku "Internationalen".