Błękitna pustka

Znakomita powieść sensacyjna, z której wieje prawdziwą grozą i nad której przesłaniem warto się zastanowić całkiem poważnie, zapominając o jej rozrywkowym charakterze. Zło może wypełznąć z Sieci w każdej chwili.

Prowadząc zbrodnicze akcje w wirtualnym świecie uczestnicy niewinnych gier i zabaw mogą pogubić się i stracić rozeznanie w tym, co jest tylko wyobrażonym na ekranie i stworzonym w gąszczu elektronicznych łączy fantomem, a co prawdziwą zbrodnią. Oczywiście, że przypadek wykreowany przez Deavera jest skrajną wersją konsekwencji takiej umysłowej aberracji, ale nie można wykluczyć, że możliwą.

Oto bowiem wybitnie uzdolniony haker o pseudonimie Phate, czarodziej - czyli mistrz i gracz o najwyższym stopniu wtajemniczenia - gry o nazwie "Dostęp" zaczyna prowadzić w prawdziwym świecie rzeczywisty odpowiednik "Dostępu". Są prawdziwe ofiary, zaczyna się prawdziwe policyjne śledztwo. Tyle tylko, że policja jest bezradna, bo dla Phate'a nie ma ograniczeń: potrafi włamać się do każdego systemu, potrafi dla swoich celów wykorzystać nawet najbardziej utajnione w policyjnych i rządowych komputerach dane. Nie zna przeszkód, a jeśli na nie natrafia, wie jaki napisać program, który pozwala je ominąć. Policyjni specjaliści są zawsze o dwa kroki za nim, bo nie są ani tak utalentowani, jak on, ani też nie spędzili przy komputerowej klawiaturze tylu tysięcy godzin co on.

I wtedy przychodzi pora na to, by wydobyć z więzienia innego wybitnego hakera, Wyatta Gillette. Rozpoczyna się prawdziwa wojna gigantów! Raz toczy się ona w internetowej sieci, raz w świecie realnym. Raz więc jest to wyścig, w którym liczy się, kto szybciej odczyta mechanizm działania przeciwnika i przewidzi jego następny krok oraz potrafi zastawić bardziej wyrafinowaną pułapkę, kiedy indziej jest to - jak w klasycznej powieści sensacyjnej - strzelanina i pościgi po ulicach i autostradach Doliny Krzemowej. Akcja przenosi się więc ze świata wirtualnego do rzeczywistego i z powrotem, a niespodziewanych zwrotów jest w niej tyle, że z powodzeniem można by nimi obdzielić kilka konwencjonalnych powieści detektywistycznych.

Jeffery Deaver pokazał tu swoje mistrzostwo, bo przecież niezwykle trudne jest utrzymanie uwagi czytelnika na tym, co robi siedzący przy klawiaturze komputera człowiek. Pisarz potrafił też tak przejrzyście opisać zasady funkcjonowania Internetu, że nawet laik zrozumie je nie tylko w ogólnych zarysach. No i przede wszystkim uświadomił nam, jak niebezpiecznym narzędziem może być w ręku utalentowanego hakera globalna Sieć, jak może on - jeśli tylko odrzuci etyczne zasady - sterować działaniem policji, dezorganizować życie miasta, wpływać na ludzi, likwidować zabezpieczenia, o których niezawodności wszyscy są przekonani.