Black Bazar

Akcja powie­ści toczy się w środo­wi­sku afry­kań­skich imi­gran­tów w Paryżu. Główny boha­ter, zwany przez kole­gów Zadko­lo­giem, to typowy przed­sta­wi­ciel SAPE — Sto­wa­rzy­sze­nia Aman­tów, Pedan­tów i Ele­gan­tów. Szy­kow­nym stro­jem kłuje w oczy sąsia­dów, a rze­komą bez­czyn­no­ścią powięk­sza fran­cu­ską dziurę budże­tową. Kiedy jego uko­chana Pier­wotna Barwa porzuca go dla Hybrydy gra­ją­cego na tam-tamie, w życiu Zadko­loga powstaje wyrwa, którą wypeł­nić może tylko...

Naj­now­sza powieść Mabanc­kou to satyra na „czarny Paryż", ale i na Fran­cję Sarkozy'ego. Kon­gij­ski pisarz poka­zuje para­doksy wie­lo­et­nicz­nego spo­łe­czeń­stwa, w któ­rym uprze­dze­nia rasowe są wciąż żywe i nie omi­jają żadnego środo­wi­ska. W świe­cie opi­sy­wa­nym przez Mabanc­kou każdy, naj­bar­dziej oso­bi­sty gest staje się gestem poli­tycz­nym, wikła­ją­cym czło­wieka w sieć przy­na­leż­no­ści i spo­łecz­nych sche­ma­tów. Jedyną drogą ucieczki ku wol­no­ści oka­zuje się śmiech, choć tym razem jest on zapra­wiony nutką nostal­gii i melancholii.

Dzięki postaci zbun­to­wa­nego, zabaw­nego i pocią­ga­ją­cego zara­zem boha­tera Mabanc­kou zręcz­nie przy­szpila kul­tu­rowe kli­sze i prze­sądy. A powieść odsła­nia stop­niowo swe kolejne war­stwy — oka­zuje się intymna, głę­boka, pod­szyta dotkliwą melancholią.