1. J. R. R. Tolkien
Prozaik, poeta i filolog angielski. Urodził się w Bloemfontain w Afryce Południowej. W wieku trzech lat powrócił z matką i młodszym bratem do Anglii. Matka przeszła na katolicyzm, co odizolowało ją od protestanckiej rodziny; po jej śmierci Tolkien aż do pełnoletności pozostawał pod opieką katolickiego duchownego. Katolicyzm, w dość tradycjonalistycznym wydaniu, stał się ważnym elementem światopoglądu i twórczości.
W 1915 roku ukończył studia w Oksfordzie, gdzie w pełni ujawnił się jego szczególny talent filologiczny i zainteresowania dawnymi językami. Światową sławę zdobył jako twórca dzieł zaliczanych zazwyczaj do fantastyki baśniowej (fantasy), których popularność przyczyniła się do kariery tego gatunku literatury. Pierwsza powieść Tolkiena, "Hobbit, czyli tam i z powrotem" (1937) przeznaczona była dla dzieci i zrodziła się z opowieści, jakie pisarz wymyślał dla swoich małych synów.
Powodzenie książki i sympatia, jaką wzbudzili hobbici, skłoniły autora do napisania (w l. 1937-1954) kontynuacji - przeznaczonej już dla dorosłego czytelnika powieściowej epopei (niesłusznie nazywanej czasami trylogią; podział na trzy tomy wynikł z konieczności technicznych) "Władca Pierścieni" (1954-1955). Szeroki epicki oddech, a przede wszystkim kreacyjny rozmach powieści, której akcja została umieszczona na tle szczegółowo opisanego fikcyjnego świata i powiązana z przedstawioną w dodatkach do książki kilkutysiącletnią historią zamieszkujących go ludów, posiadających swoje języki, miary czasu, legendy i mity - wzbudziły entuzjazm części krytyki i czytelników.
Pisarz do końca życia poprawiał i zmieniał swoje główne dzieło, które ukazało się po jego śmierci pod tytułem "Silmarillion" (1977), zredagowane przez syna, Christophera Tolkiena.