Linia Duranda
By osłonić "perłę w koronie", Brytyjczycy postanowili opanować Afganistan i uczynić z niego bufor między Indiami a Rosją. Próby ustanowienia brytyjskiej kontroli nad Afganistanem to pasmo wybuchających wciąż wojen, rokowań dyplomatycznych, lawirowania władców Afganistanu i plemiennych przywódców między Rosją a Anglią. W sensie geopolitycznym konflikt zakończył się po myśli Londynu - zatrzymano rosyjską ekspansję na południe. Jednak Afganistanu opanować się nie udało (poza krótkimi epizodami). Brytyjskim, wciąż widocznym śladem w Afganistanie, są wojskowe forty - to one stanowiły bazy dla żołnierzy imperium, to potem w nich lub w ich okolicy swoje bazy zakładali żołnierze Armii Radzieckiej, to wreszcie w ich cieniu na początku XXI wieku powstały posterunki NATO.
Kluczowy dla przyszłości państwa i regionu był rok 1893, gdy ustalono przebieg granicy między brytyjskimi Indiami a Afganistanem. Linia Duranda (od nazwiska sekretarza rządu Indii Brytyjskich Mortimera Duranda), choć biegła głównie linią rzek i pasm górskich, rozdzieliła społeczność Pasztunów - część z nich żyła odtąd na terenie Afganistanu, część na terenie Pakistanu.