Okres stalinowski
Szymborska zaliczana była w tamtym czasie do grupy młodych pisarzy, którzy swoją twórczością literacką wspierają władzę. W okresie stalinowskim poetka pisała m.in. wiersze wychwalające nowy ustrój komunistyczny ("Robotnik nasz mówi o imperialistach", "Wstępującemu do Partii", "Na powitanie budowy socjalistycznego miasta") oraz utwory ku czci Lenina i Bieruta.
W jednym z wierszy z tomu "Dlatego żyjemy" poetka nazwała Lenina "nowego człowieczeństwa Adamem". W 1953 roku Szymborska pożegnała wierszem Stalina. "Napisałam go ze szczerego serca, tego się nie da dziś zrozumieć" - mówiła po latach.
Po latach Szymborska będzie się tłumaczyć z akcentów socrealistycznych w swoich wczesnych wierszach mówiąc, że w tamtym okresie sympatyzowała z ustrojem, bo "kochała ludzkość w całości, by po latach docenić wartość kochania poszczególnych jednostek". Z partii wypisała się w 1968 roku.