„Nowe” wersje starych książek
Pisarze tacy jak Carver, Hemingway i Fitzgerald byli sławni w momencie śmierci, każdy z nich miał wielkie ambicje artystyczne i poważnie traktował swoją pracę. Wszyscy zainwestowali w swoją literacką sławę, pisząc i wydając książki z myślą o potomności. Ale potomność często nie rozumie, że sami pisarze są najlepszymi i jedynymi sędziami swej twórczości i mają ostatnie słowo nawet po śmierci. A potomni nadają książce nowe znaczenie, życie po śmierci. („Forum”)
Czytaj również:
Rok 2009 w literaturze Azyl: warszawskie ZOO, wrzesień 1939