Żydzi w Rzeczypospolitej Obojga Narodów w XVIII wieku

Książka Gershona D. Hunderta jest próbą pokazania, w jaki sposób formowała się w XVIII wieku mentalność Żydów wschodnioeuropejskich, której podstawowym składnikiem - mimo przemian w sferze ideologicznej, politycznej, gospodarczej, a nawet językowej i kulturowej - była pozytywna ocena własnej tożsamości. Wychodząc od opisu struktury ludności żydowskiej w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, autor omawia udział Żydów w gospodarce kraju, rozbudowaną organizację wewnętrzną ich społeczności, złożone relacje z rosnącym w siłę Kościołem katolickim, a także klimat życia intelektualnego. Podkreśla przy tym znaczenie upowszechniającej się wówczas kabały oraz chasydyzmu jako swoistej formy sprzeciwu wobec wpływu koncepcji i postaw, które zagrażały tradycyjnym wierzeniom.