Życie przecięte. Opowieści pokolenia Marca

Trzydzieści długich i pełnych emocji rozmów Autorki z przedstawicielami pierwszego powojennego pokolenia polskich Żydów, którzy urodzili się i wychowali w różnych miastach i miasteczkach komunistycznej Polski (Warszawa, Łódź, Szczecin, Lublin, Dolny Śląsk, a tam Wrocław, Wałbrzych, Dzierżoniów, Niemcza, Legnica, Kłodzko, Nowa Sól, oraz Górny Śląsk, a tam Modrzejów i Gliwice), tu przeżyli Marzec - swoje pierwsze i podstawowe generacyjne doświadczenie - a obecnie mieszkają albo nadal w Polsce albo, wyemigrowawszy po Marcu '68, w USA.

Ten niezwykły dokument - oparty na rozmowach wybranych ze zgromadzonej przez Autorkę w latach dziewięćdziesiątych dużo szerszej kolekcji wielogodzinnych i wielodniowych wywiadów typu "oral history" (ok. dziewięćdziesięciu) - jako pierwszy, jak dotąd, penetruje tak głęboko i na tak szeroką skalę powojenne przemiany i komplikacje losów i tożsamości polskich Żydów. Za pośrednictwem relacji Rozmówców (którzy opisują swoje losy na szerokim historycznym i socjologicznym tle) książka wprowadza Czytelnika do różnych środowisk żydowskich i pokazuje różne aspekty powojennego doświadczenia polskich Żydów, nie ograniczając się jedynie do portretowania pierwszej postholocaustowej generacji, ale prezentując też zaobserwowane przez Rozmówców (i pełne sprzeczności) postawy ich rodziców-Ocaleńców wobec żydostwa, a także postawy ich dzieci (dziś dwudziesto-trzydziestoletnich), których żydostwo jest zaskakująco dla Rozmówców śmiałe i demonstracyjne.