Zsyp ze śmietnika pamięci

To już ostatnia książka Wojciecha Żukrowskiego (...) ''Zsyp'' był pisany w ostatnich latach życia i nie został ukończony. Pisarz nadał mu wprawdzie pewien ład wewnętrzny, ale takie wspominkowe książki mają szczególną cechę: mogą się kończyć gdziekolwiek, a zarazem i tak nigdy nie będą ukończone. Pióro Żukrowskiego aż do ostatniej chwili nie zadrżało, nie osłabło. Może trochę złagodniał, mniej tu jest, jego znanego ze złośliwości dowcipu, który zresztą zawsze budził wiele nieporozumień - fragment Wstępu.

Tekst napisany przez Ojca nagle urywa się. Niedokończona książka miała być rodzajem wspomnień, bilansem jego życia i zarazem prezentacją ludzi, którzy wywarli większy lub mniejszy wpływ na bieg wydarzeń XX wieku. Miała przedstawić jego znajomych, przyjaciół, ludzi, których spotkał jeden raz i tych, których widywał częściej. Każdy zostawił coś po sobie w jego życiu i pamięci. Długo nosił się z zamysłem napisania tej książki. Mówił o niej już w latach siedemdziesiątych, ale miał tyle innych rzeczy do zrobienia... Czuł się dobrze, nie myślał o śmierci.