Zapach popiołu

Zapach popiołu to błyskotliwe połączenie fikcji literackiej z udokumentowanymi wydarzeniami historycznymi. Autorka wyselekcjonowała najbardziej wstrząsające historie bestialstwa obozowego w KL Auschwitz-Birkenau podczas II wojny światowej i utrwaliła je w snach bohaterki swojej książki. Towarzyszymy jej niejako krok w krok. Poznajemy myśli i dostrzegamy obrazy przez nią widziane. Wszystko w czasie teraźniejszym.

Kanwę dla przeplatających się wątków z obozu koncentracyjnego Auschwitz stanowi historia przyjaźni młodych ludzi, Natalii i Fabiana. Istotą niniejszej powieści są rejestry stanów emocjonalnych towarzyszących ludziom tuż przed śmiercią. Proza ewoluuje od spokojnej, nieco romantycznej nuty do zagadkowego i nieoczekiwanego końca.

Zaczynam uciekać, biec ile tchu prosto przed siebie. Odrażająca ciecz sączy się spod pękniętych brył niczym lawa wulkaniczna. Bryzgi moczą moją twarz wyzwolone siłą uderzeń biegnących stóp. Tracę równowagę na sprężynujących kikutach ludzkich dłoni, czaszkach, miednicach, kolanach, nosach – Pomocy! – krzyczę w duchu. – Nie dam rady, co to jest?! Gdzie ja jestem? – myślę, wykrzywiając twarz w grymasie obrzydzenia. Tracę dech w piersiach...