Z kraju bez miłości

Z jednej strony to wspomnienia z przedwojennej Polski zamieszkałej przez społeczność Żydów, z drugiej - opowieść współczesna, w której bohater szuka korzeni i odkrywa - w tym przypadku - żydowską tożsamość.

Dwóch bohaterów, dwie opowieści - trochę zagubionego, samotnego Pierre’a, zafascynowanego zaginionym światem i językiem, i wspomnieniowa Sulamity, która opowiada o poetach i o Polsce - kraju dla Zachodu stanowiącego „nulle part”, dla niej cały świat. To kraj starych ortodoksyjnych Żydów i młodego pokolenia, z którego część odchodziła od tradycji, część tym silniej przy niej trwała.