Wyspa kata

W swojej najnowszej i jednocześnie ostatniej książce Władysław Terlecki przypomniał Waleriana Łukasińskiego, więzionego przez 46 lat, w tym aż 37 lat w najsurowszej twierdzy carskiej - Szlisselburgu, niezłomnego bohatera, męczennika Sprawy Polskiej.
Dla współczesnego czytelnika "Wyspa Kata" jest dyskursem o wierności wyznawanym ideałom, o patriotyzmie, wyborach dokonywanych w sytuacjach ostatecznych, o godności i honorze. Dyskurs ów prowadzi dobiegajacy kresu życia więzień, rozmawiając sam ze sobą, a właściwie z Widmem, będącym jego portretem sprzed kilkudziesięciu lat, przywołanym z zakamarków pamięci.

Władysław Terlecki w "Wyspie Kata" nie skupia się na zewnętrznych przejawach tragedii Łukasińskiego. Można by rzec, że przyjmuje optykę swego bohatera, wymęczonego wieloletnią kaźnią schorowanego starca - w obliczu ostatecznego rozrachunku ze swoim żywotem - jakby pogodzonego ze swoim losem. Krzysztof Masłoń, Magazyn Literacki