Wyspa Hobsona

Stefan Themerson w swoich powiastkach filozoficznych traktuje fantastyczny pomysł fabularny jako pretekst do rozważań o naturze człowieka, konsekwencjach cywilizacji i nauki, posługując się przy tym groteską i parodią uczonego wywodu. Te cechy obecne są rówież w jego ostatniej powieści Wyspa Hobsona, której akcja rozgrywa się na tytułowym lądzie gdzieś na Atlantyku. Idylliczne życie mieszkańców wyspy przerywa szpiegowska intyga, tę zaś inwazja małp zarażonych tajemniczym wirusem śmiechu.