Wyprawy wikingów

Nazywani wikingami żeglarze skandynawscy przez kilka stuleci wczesnego średniowiecza siali postrach w całej Europie, łupiąc nadmorskie tereny i z biegiem rzek wdzierając się w głąb lądu. Niewiarygodną ekspansję ułatwiła im niezwykła sprawność żeglarska, obycie z morzem, znajomość nawigacji według gwiazd, umiejętność budowy szybkich i wytrzymałych statków. Z podbitych terenów wypierali miejscową ludność i zakładali własne osady, które szybko się rozrastały, stając się bazami wypadowymi dla kolejnych pokoleń Normanów. Ze zdobytej w X wieku Islandii wyruszyli do Grenlandii, stamtąd zaś dalej na zachód, aż do Ameryki Północnej, jako pierwsi odkrywcy tego kontynentu.