Jane Fonda
W "Wygrać Hollywood, przegrać życie" Kobus pisze o Jane Fondzie: "Co czuje dwudziestoletnia dziewczyna, gdy słyszy, że mama podcięła sobie gardło brzytwą? Najpierw niedowierzanie. Wie już, że w gazetach o znanych ludziach – a oni są znani – piszą kłamstwa". Fonda dorastała w niewiedzy. Nie miała pojęcia, że częste "podróże" matki to tak naprawdę wizyty w szpitalu psychiatrycznym. Frances, mama Jane, chorowała latami. I była zdradzana przez męża. Któregoś dnia, nie bacząc na jej stan zdrowia, zażądał od Frances rozwodu.
"Tej nocy Frances pokazuje Jane ślady licznych operacji plastycznych, często nieudanych – zniekształcone, obolałe ciało, źle umocowane implanty piersi – dowód partactwa lekarzy. ‘Chciałam być piękna i wciąż młoda dla taty’ – płacze. Córka patrzy przerażona" – opisuje Kobus. Frances popełniła samobójstwo, a Jane po kilku latach odkryła jej dokumentację medyczną. Wynikało z niej, że Frances miała 8 lat, gdy została zgwałcona. Potem była jeszcze długo molestowana. To nie koniec dramatu. Była dziewięciokrotnie zmuszona do aborcji, miała chorobę afektywną dwubiegunową. Jane Fonda nie miała w życiu lżej od matki. Walczyła z kompleksami, bulimią, padła również ofiarą gwałtu.