Wszyscy nasi drodzy zakopani

W nowym tomiku Suski umarli tańczą w takt rytmicznych wersów. Są wszyscy: nie narodzeni do życia i ci, co żyli w sam raz, pogodzeni i smutni - mają swój czas, poetycki czas wszystkich zakopanych. Nie jest to czas elegijny, wzniosły i konwencjonalny: Suska bawi się słowami, zbiera zaklęcia i koncepty, dowcipy i zaskakujące puenty. Przed nami roztaczają się zaświaty sklecone z okruchów pamięci, namacalnie obecne, jak powracający obraz. Nie ma w nich jednak miejsca na melancholię, gdyż wokół rozbrzmiewa niepowstrzymany i absurdalny śmiech.