Wstręt. Teoria i historia

Wstręt to nazwa jednego z najbardziej gwałtownych afektów, do jakich jest zdolny ludzki system percepcji. Kant, jeden z pierwszych teoretyków wstrętu, określa go jako "potężne doznanie witalne". Doznania witalne "przenikają ciało, tak dalece, jak dalece jest w nim życie". Jakkolwiek byłyby wyzwalane - za pośrednictwem węchu, dotyku, wzroku czy intelektu - zawsze uderzają "w cały system nerwowy". Gdy odczuwamy wstręt, wszystko zdaje się zagrożone. Wstręt jest stanem alarmowym i stanem wyjątkowym, ostrym kryzysem w obliczu niedającej się asymilować inności, konwulsją i walką, w której literalnie chodzi o "być albo nie być"