Wojna Trappa

Przebiegły i cyniczny pirat i jego załoga spod ciemnej gwiazdy w służbie Royal Navy, czyli czarny humor i nieprzewidywalna akcja w klasyce powieści przygodowej „Módlmy się, żeby to był U-Boot, a nie Royal Navy!" Dziwne to słowa w ustach brytyjskiego marynarza. I to w chwili, kiedy jego okręt jest atakowany. Ale Edward Trapp nie należy do ludzi stereotypowych.

Kapitan Trapp wyznaje prostą zasadę: przetrwać za wszelką cenę i zarobić, ile się da. I deklaruje absolutną neutralność wobec stron walczących w II wojnie światowej. Marynarze jego statku - przerdzewiałej łajby, która przemyca kontrabandę na Morzu Śródziemnym z jednego zakazanego miejsca do drugiego - całkowicie zgadzają się z dowódcą. Pierwszy mechanik - dezerter z US Navy, drugi oficer (niedyplomowany) - dawniej wykidajło w burdelu, wredny Gorbals Wullie - były więzień, i reszta wielojęzycznej zgrai bezpaństwowych wyrzutków o mentalności piratów, którzy tworzą to, co - przy odrobinie dobrej woli - można by nazwać załogą parowca „Charon".

Instynkt zawsze prowadził Trappa i jego niezdyscyplinowanych, tchórzliwych, bynajmniej nie patriotycznie usposobionych podkomendnych bezpiecznym kursem. Kłopoty zaczynają się, gdy marynarka Jego Królewskiej Mości wciela „Charona" do służby. I wydaje mu rozkaz zupełnie sprzeczny ze szlachetną sztuką przetrwania...