Debiut i początek wielkiej sławy

Philip Roth to jeden z najwybitniejszych, najbardziej utalentowanych, a jednocześnie budzących wielkie kontrowersje pisarzy amerykańskich XX wieku. Od lat wymienia się go jako kandydata do literackiej Nagrody Nobla.
Zadebiutował tomem opowiadań „Goodbye, Columbus” w 1959 roku, który przyniósł mu rozgłos i jednocześnie wywołał skandal w kręgach ortodoksyjnych Żydów. Potem pisał prozę psychologiczno-obyczajową („Kiedy była dobra”, 1967).
Jednak dopiero słynna, a przez wielu okrzyknięta mianem wulgarnej i pornograficznej, powieść „Kompleks Portnoya” (1969) przyniosła mu międzynarodową sławę, stając się książką kultową ówczesnego młodego pokolenia. W książce tej, opowiadającej o koszmarze dojrzewania i życia w mieszczańskiej rodzinie żydowskiej, widać wyraźnie fascynację twórczością Kafki i psychoanalizą Freuda