Wieści z Paragwaju

Paryż, 1854 rok. Elly Lynch, bohaterkę powieści poznajemy podczas jej konnej przejażdżki w Lasku Bulońskim, gdzie dostrzega ją dwudziestosiedmioletni przyszły dyktator Paragwaju. Starania Franco o podbicie serca ognistej Irlandki kończą się pomyślnie. Ella wyjeżdża z nim do Ameryki Południowej. Dzięki pamiętnikowym zapiskom Elli i listom skierowanym do jej przyjaciółki z Paryża (księżniczki Mathilde Bonaparte) poznajemy niski poziom życia w Paragwaju i skomplikowane życie towarzyskie. Przez karty pamiętnika przewijają się losy wielu barwnych postaci otaczających ją i Franco: francuskiej służącej, szkockiego inżyniera, angielskiego lekarza, przesądnego nauczyciela z Hiszpanii, ambasadora Stanów Zjednoczonych i rdzennych Paragwajczyków. W tle miłości Elli i Franco, ich wspólnego dążenia do władzy i bogactwa, przedstawione zostały dzieje Paragwaju, stającego w obliczu megalomańskich, imperialistycznych zapędów dyktatora, które w końcu przyniosły zgubę temu krajowi. Tymczasem Ella, znienawidzona przez hiszpańską
arystokrację w Asunciόn, lekceważona przez rodzinę Franco oraz żony zagranicznych dyplomatów, spogląda na mieszkańców Paragwaju ze swojego różowego pałacu, wzorowanego na paryskim Palais Garnier, gdzie wychowuje sześciu synów i skąd wywiera wpływ na sprawy kraju. Natomiast Franco owładnięty żądzą przekształcenia kraju w potężne imperium, wzorując się na dokonaniach Napoleona, sprowadza z Europy ludzi, środki transportu i amunicję, żeby zmierzyć się z koalicją składającą się z innych państw Ameryki Południowej i jej sojuszników (Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Francji).