Co możemy zrobić?
Zdaniem Goldhagena dowody tej nieudolności są „przytłaczające”: „Można je znaleźć w Tybecie, Korei Północnej, byłej Jugosławii, Iraku Saddama Husajna, Rwandzie, południowym Sudanie, Demokratycznej Republice Konga i Darfurze”.
„Poszczególni ludzie, instytucje i rządy w każdym regionie świata – wszyscy mamy wybór” – twierdzi autor „Wieku ludobójstwa”. Jego zdaniem możemy albo trwać w „zgubnym zaniedbaniu”, albo też „możemy skupić się na tej pladze”: „zrozumieć jej przyczyny, jej naturę i złożoność oraz jej zakres i systemowy charakter; następnie zaś, opierając się na tym zrozumieniu, precyzyjnie ukształtować instytucje i politykę, które ocalą niezliczoną liczbę ludzkich istnień, a także usunąć śmiertelne zagrożenie, w którego obliczu żyje tak wielu ludzi”.