Wiara i rozum

Niniejsza książeczka, podejmując jako swój problem centralny to, co wyłuszczone jest w jej tytule, tzn. relacje wzajemne między wiarą i rozumem, dotyczy tym samym jednego z problemów głównych nie tylko epoki starożytności chrześcijańskiej, czyli czasów Ojców Kościoła, lecz także naszej współczesności.
Albowiem, zajmując się kwestią stosunków wzajemnych wiary i rozumu, podjęto tu pewien problem uniwersalny, tj. ten, który zawsze w kulturze europejskiej był i jest obecny.
Pisząc te szkice o dawnych autorach, filozofach i teologach chrześcijańskich, rzadko kiedy autor kontentował się tylko przytoczeniem tego, co o tych autorach on sam wiedział. Na ogół kryterium podejmowania i prezentacji jakiegoś wątku myślowego określonego autora było pytanie, jak się to ma do współczesności? Czy dzisiaj to też stanowi problem rzeczowo zastanawiający? Zajmując się bowiem jakąkolwiek doktryną aspirującą do bycia uniwersalistyczną filozofią i całościowym światopoglądem, taką właśnie, jaką jest katolicyzm czy chrześcijaństwo, niepodobna w owym zajmowaniu się odgraniczać od siebie jakąś wyraźną linią demarkacyjną tego, co dawne, historyczne i tego, co współczesne, dzisiejsze, aktualne.