Łaskawość boskiej Clio
Słowo "wiking" wywodzono od vig (bitwa) lub vik (zatoka), próbowano je również wiązać z Vikiem, zatoką w Norwegii. Ówczesne użycie tego pojęcia odnosi się jedynie do ledwie kilku wzmianek w "Kronice anglosaskiej", gdzie występuje jako wicingas odnosząc się do małych, pirackich band. Nazywanie tak najeźdźców z VIII i X wieku wydaje się zatem anachronizmem, niemniej już w XV wieku powszechnie mówiono tak o morskich rozbójnikach.
Jedno jest pewne: w swej rzadko spotykanej łaskawości, historia zapamiętała ich jako ludzi, jakimi chcieli być - bohaterskich, dumnych i lekceważących niebezpieczeństwo. Na pytanie, czy tacy właśnie byli naprawdę, próbuje odpowiedzieć Philip Parker w swej książce zatytułowanej "Furia ludzi Północy. Dzieje świata wikingów".