Siedem lat nad życiem Louie'ego
„Będę łatwiejszym tematem niż Seabiscuit – powiedział mi kiedyś Louie – ponieważ umiem mówić” – opowiada Hillenbrand, która przez siedem lat zajmowała się nieprawdopodobnym życiem Zamperiniego:
„Odnajdywałam jego historię we wspomnieniach olimpijczyków, byłych jeńców oraz lotników, japońskich weteranów, a także rodziny i przyjaciół z kraju, w dziennikach, listach, esejach i telegramach – wielu z nich napisanych przez od dawna nieżyjących ludzi – w dokumentach wojskowych i na niewyraźnych fotografiach, w nieopublikowanych wspomnieniach zagrzebanych w szufladach biurek, w stertach pisemnych oświadczeń żołnierzy i materiałów z procesów o zbrodnie wojenne, w zapomnianych dokumentach znajdujących się w archiwach tak odległych miast jak Oslo czy Canberra. U kresu podróży, życie Louiego stało mi się tak bliskie jak moje własne”.
„Kiedy chcę sobie przypomnieć, co się działo ze mną w Japonii – powiedział raz Louie do swoich przyjaciół – dzwonię do Laury”.