Wacław Berent

Prozaik, tłumacz, eseista.

Jeden z najwybitniejszych pisarzy Młodej Polski. Autor Oziminy, Próchna, Żywych kamieni.

Studiował w Monachium, gdzie poznał tamtejszą bohemę literacko-artystyczną. Doktoryzował się w Zurychu z nauk przyrodniczych. Był współredaktorem "Nowego Przeglądu Literatury i Sztuki" oraz "Pamiętnika Warszawskiego".

W 1932 otrzymał państwową nagrodę literacką.