Kazimierz Brandys
Przed wojną, jeszcze jako student prawa na UW, Kazimierz Brandys działał w lewicowych organizacjach studenckich. Po wojnie, w 1946 roku wstąpił do partii. Kazimierz Brandys był redaktorem marksistowskiej „Kuźnicy”, pisał też powieści socrealistyczne (m.in. Obywatele).
Jeszcze we wrześniu 1955 roku opublikował w „Nowej Kulturze” tekst Nim będzie zapomniany, paszkwil na świeżego emigranta, Czesława Miłosza, ale już wydając dwa lata później Matkę królów, opowieść o budowniczych, a zarazem ofiarach komunizmu, Brandys znalazł się wśród heroldów politycznego przełomu.