Umierać za Gdańsk!

Książka idealnie wpisuje się w obecną ostatnio w Polsce dyskusję na temat oceny polityki zagranicznej Józefa Becka. Włoski autor równie krytycznie jak Zychowicz ocenia politykę Becka, jednak w kwestii zasadniczo przyjętej linii stawienia oporu roszczeniom niemieckim zdaje się wyraźnie przyznawać Polsce rację, wykazując, że Gdańsk i "korytarz" były jedynie pretekstem służącym do doprowadzenia do konfrontacji zbrojnej z Polską. Po tych roszczeniach, zdaniem autora, nastąpiłyby kolejne wobec Śląska, czy Wielkopolski. Główny zarzut wobec Becka kieruje natomiast w stosunku do jego krótkowzrocznej i lekceważącej polityki wobec Czechosłowacji. Niedocenianie stabilizującej pozycji Czechosłowacji, jej potencjału militarnego i złożenie jej w ofierze podczas Monachium, zdaniem Patricellego, było preludium do zakończonej rozbiciem Polski kampanii wrześniowej. Równie ostro autor wypowiada się o zajęciu przez Polskę Zaolzia w październiku 1938 roku, nazywając go "szakalizmem".