Uczestnictwo w wyborach i kampaniach wyborczych po 1989 roku

Istotą sprawnego funkcjonowania demokracji jest mądre, świadome i spolegliwe uczestnictwo w jej procedurach wszystkich głównych aktorów życia publicznego: obywateli, partii politycznych i środków masowego przekazu. Ta oczywista, poparta doświadczeniem dojrzałych demokracji, teza jest od dwudziestu lat weryfikowana także w Polsce, przede wszystkim w kampaniach i aktach wyborczych. I jeśli uwzględnić pierwsze, nie w pełni demokratyczne wybory parlamentarne w 1989 r., w których zresztą jak nigdy potem obywatele zamanifestowali gotowość do decydowania o demokratycznej legitymacji instytucji władzy, to młoda polska demokracja jawi się jako ustrój wymagający permanentnej gotowości do uczestnictwa w jej najważniejszej procedurze - wyborach.