Twórca Hymnu Narodowego Józef Wybicki

Postać, walka i działalność Józefa Wybickiego, jednego z przywódców narodu, jest nadal mało znana, a zasługuje na bliższe poznanie. Nawet uczniowie liceów i szkół wyższych niewiele o nim wiedzą poza tym, że jest twórcą naszego hymnu narodowego. Jego niezwykłe, dramatyczne życie od lat młodzieńczych związane było z walką i działalnością w obronie niezawisłości Rzeczypospolitej, a następnie o odzyskanie niepodległości. Urodzony 29 września 1747 roku w Będominie pod Gdańskiem, już jako młodzieniec brał udział w sejmie elekcyjnym 1764 roku. On to jako pierwszy, przed Rejtanem, 27 lutego 1768 roku, mimo gróźb, wystąpił w sejmie, na zamku królewskim w Warszawie, z protestem przeciwko przemocy moskiewskiej i wywiezieniu do Kaługi trzech senatorów i posła.
Ścigany przez carskich żołnierzy zdołał przedostać się przez słowackie góry do Baru. Jego protest stał się prawną podstawą dla Konfederacji Barskiej, pierwszego - mało znanego - powstania lat 1768-1772 przeciw ingerencji Moskwy.Jako konsyliarz tej konfederacji walczył Wybicki na Pomorzu, podobnie jak Kazimierz Pułaski na południu. Następnie był pełnomocnikiem Kościuszki w powstaniu 1794 roku, razem z gen. J. H. Dąbrowskim tworzył legiony we Włoszech, tu w 1797 roku napisał Jeszcze Polska nie umarła.
Sprawował następnie ważne stanowiska jako senator-wojewoda w Księstwie Warszawskim 1806-1812 i prezesa sądu najwyższego 1817-1821 w Królestwie Kongresowym.