Tadeusz Nowak

Urodzony w Sikorzycach koło Dąbrowy Tarnowskiej, zmarł w Warszawie.
Poeta, prozaik. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagielońskim. Debiutował jako poeta na łamach "Wici" (1948). Długoletni współpracownik "Tygodnika Kulturalnego". Mieszkał w Krakowie, od 1977 w Warszawie. Laureat wielu nagród, m. in. Stanisława Piętaka (1965) oraz ministra kultury i sztuki (1971). Był jednym z najbardziej oryginalnych polskich poetów, których twórczość wyrasta z podglebia kultury ludowej.
Powieści Nowaka są na poły baśniowe, na poły realistyczne, układają się w pewien cykl, którego poszczególne ogniwa ukazują chronologiczne następstwo zdarzeń oraz postaci.