Tadeusz Gierymski

Urodził się w Płońsku, gdzie jego ojciec zawiadywał stacją PKP. Jego męski rodzic pochodzi z Mławy, też koło Warszawy. W Mławie siedział od dawna ród Gierymskich, m. in. rodzice sławnych malarzy: Maksymiliana i Aleksandra. Dwaj bracia mieli rodzeństwo: brata Ludwika i siostrę Dorotę. Tadeusz Gierymski wywodzi się właśnie (po mieczu) od Ludwika.

Druk wierszy Gierymskiego nastąpił późno, bo dopiero w roku 1955, za to w poważnym, ogólnopolskim "Tygodniku Powszechnym". Debiut natomiast książkowy zbiegł się z rokiem 1976, kiedy to wydał samodzielnie Małą odę do lampy (arkusz poetycki). W roku 1982 warszawska Spółdzielnia Ludowa wydała obszerny tomik poetycki pt. Rosa i rdza. Następna książka to Wiersze, które ukazały się w roku 1999 . Dwa lata później wychodzi zbiór osobistych zapisków (rodzaj pamiętnika) autora, czyli Notatki z czasu.

Autor uprawia również niedługie formy prozatorskie, czego przykładem są Opowiadania najkrótsze z roku 2002 , oparte głównie na nostalgicznych przeżyciach piszącego. W tymże roku wychodzi wybór poezji Gierymskiego zatytułowany Wyścig z Czasem, o tematyce impresyjno-egzystencjalnej.
W przygotowaniu znajdują się miscelanea - zbiór felietonów, artykułów publicystycznych (Gierymski przed przejściem na emeryturę był dziennikarzem), humoresek, fraszek itp.