Sztuki walki Samurajów. Teoria i praktyka

Sztuki walki samurajów Fumona Tanaki to jedna z pierwszych publikacji, które pozwalają zachodniemu czytelnikowi bliżej poznać fragmenty bugei juhappan, czyli osiemnastu sztuk walki praktykowanych przez każdego samuraja. Szczególnie interesujący jest rzut oka na mniej znane odmiany kobudo, choćby takie jak rozsławiona przez Miyamoto Musashiego szkoła dwóch mieczy (nitoken) lub metoda walki krótkim mieczem.

Nie mniej ciekawe są fragmenty poświęcone samurajskim obyczajom: ubiorom, seppuku i kaishaku, suemonogiri i kultowi miecza, uważanego za duszę samuraja. Tysiąc dwieście fotografii i rysunków stanowi bogaty materiał ikonograficzny o dużej wartości nie tylko dla pasjonatów sztuk walki, ale dla wszystkich osób zainteresowanych historią i kulturą Japonii.

Aikido, judo, karate i kendo są na Zachodzie doskonale znane i doczekały się już wielu opracowań. Są to sztuki stosunkowo młode, bo powstałe dopiero po zakończeniu ery feudalnej, czyli po 1868 roku. Dlatego określa się je wspólną nazwą gendai budo, współczesne budo, dla odróżnienia od form kobudo, czyli starego budo, które szczycą się dużo dłuższą historią ściśle powiązaną z bushido i kulturą samurajską. Hermetyczny świat tradycyjnych japońskich sztuk walki jeszcze do niedawna pozostawał zupełnie nieznany poza granicami Japonii. Mało kto wiedział, że istniejące do dzisiaj szkoły kobudo kultywują tradycje będące w prostej linii spuścizną po czasach feudalnych i dają bezpośredni wgląd w kulturę i obyczaje samurajów.