Sztuka udanego życia czyli jak osiągnąć szczęście, sukces i powodzenie

W tradycji filozoficznej szczęście rozumiane było na wiele różnych sposobów, spośród których w naszym myśleniu najgłębiej zakorzeniły się cztery. Przez szczę,ście rozumiano - po pierwsze - szczególnie korzystne dla człowieka wydarzenia, zbiegi okoliczności, przyjazny układ losu. W tym rozumieniu szczęście najbliższe jest znaczeniowo kategorii powodzenia (pomyślności).
Po drugie: szczęście bywało i bywa rozumiane jako intensywne, radosne przeżycia i doznania.
Po trzecie: szczęście jako eudajmonia, posiadanie największej ilości dóbr dostępnych człowiekowi, takich jak mądrość, dzielność etyczna, umiar i rozsądek, siła w dążeniu do szlachetnych celów. W czwartym znaczeniu szczęście to pełne i trwałe zadowolenie z całości życia, zadowolenie zarówno o charakterze emocjonalnym, jak i intelektualnym, czyli zarówno radość (cieszenie się nim), jak i dodatnia ocena, aprobowanie go.
Jak widać, we wszystkich wymienionych tu (za Tatarkiewiczem) ujęciach szczęścia zasadniczą rolę odgrywa dominacja pozytywnych nastawień, pozytywnych emocji i myśli. Za najbardziej właściwe przyjmuję jednak ostatnie z tych ujęć, dlatego też ono będzie podstawą dalszych rozważań.