Szczęśliwe lata udręki

Narratorka, nieznana z imienia czternastolatka, jest uczennicą Liceum Bauslera, elitarnej szkoły z internatem dla dziewcząt, położonej w malowniczym zakątku Szwajcarii, w kantonie Appenzell nad Jeziorem Bodeńskim. Nie ma rodzinnego domu; od lat jej życiem steruje z odległej Brazylii enigmatyczna postać matki, ojciec zaś z powinności zabiera córkę na wakacje i święta; spędzają je w hotelach, wśród obcych ludzi. Całym światem dziewczynki jest zamknięta społeczność szkoły. Pewnego dnia pojawia się nowa uczennica, Frédérique, piękna i uzdolniona, budząca ogólny podziw. Początkowa fascynacja bohaterki z wolna przeradza się w obsesyjne pragnienie zdobycia jej przyjaźni i miłości. Intensywne doznania, które temu towarzyszą, pozostawią ślady w psychice obu dziewcząt na długie lata.

Autorka doskonale oddaje bogactwo młodzieńczych przeżyć, szczerych i intensywnych aż do bólu; oszczędny, pozbawiony ozdobników styl wydobywa całą ich siłę i głębię. Powieść przetłumaczono na osiem języków, w 1990 roku zaś uhonorowana została prestiżowym Premio Bagutta. Książką zachwycił się Josip Brodski: "To niezwykła proza - powiedział. - Lektura trwa około czterech godzin; pamięć o niej pozostaje na resztę życia".