Świat idei Jacka Kuronia

Jacek Kuroń był jednym z najbardziej zasłużonych działaczy opozycyjnych Polski lat PRL-u i jednym z najważniejszych polityków III Rzeczypospolitej. Pochodził z rodziny o tradycjach niepodległościowych. W młodości harcerz, założyciel słynnego Kręgu Walterowskiego. Później członek PZPR niezgadzający się z oficjalną linią partii, uczestnik zebrań Klubu Krzywego Koła, jeden z przywódców studenckich w 1968 roku. Osiem lat później współtworzył Komitet Obrony Robotników a następnie brał udział w jego pracach. Po kolejnych kilku latach związał się z NSZZ „Solidarność”. Za działalność opozycyjną spotykały go rozmaite represje ze strony władz. Kilka lat spędził w peerelowskich więzieniach i ośrodkach internowania. Długo też nie mógł znaleźć legalnej pracy. Przełomem w jego życiu był rok 1989. Jako delegat strony opozycyjnej wziął udział w rozmowach Okrągłego Stołu, potem w rządach Tadeusza Mazowieckiego i Hanny Suchockiej był ministrem pracy i polityki socjalnej. Do legendy przeszły jego cotygodniowe wystąpienia
telewizyjne. Później przez wiele lat był posłem na sejm, a w 1995 roku – kandydatem na prezydenta RP. Do końca życia wspierał ruchy wolnościowe w Chinach i Tybecie.