Sukcesorzy śląskich Piastów. W trzechsetlecie śmierci ostatniej z rodu (1707-2007)

Niniejsza książka powstała w związku z przypadającą na rok 2007 rocznicą trzechsetlecia śmierci ostatniej Piastówny - księżnej legnicko-brzesko-wołowskiej Karoliny (1652-1707). Fakt ten wydaje się doniosły nie tylko dlatego, że wiąże się z kresem jednej z najważniejszych dynastii w dziejach Europy, przynajmniej tej Środkowej. Po fali zainteresowania Piastami, jaka przeszła około 1975 r. w związku z rocznicą śmierci ostatniego Piastowicza, księcia legnicko-brzesko-wołowskiego Jerzego Wilhelma, mamy oto kolejną okazję do refleksji nad rolą dynastii w dziejach Polski, państw ościennych, Europy, a na naszym wrocławskim poletku - w dziejach Śląska. Po tym, jak w polskim piśmiennictwie okresu powojennego nadużywano tematyki piastowskiej w celach propagandowych, a później, po 1989 r. - na zasadzie odreagowania - piastowskość kojarzona była z ideologizacją dziejów, nadszedł chyba dogodny czas na chłodniejsze spojrzenie nie tylko na śląskich władców, potomków Władysława Wygnańca, ale także tych, którzy z tradycji
piastowskiej czerpali, manifestując to językiem sztuk plastycznych: malarstwa, rzeźby, grafiki, rysunku, rzemiosł artystycznych, a także architektury. Artystycznym przejawom tych odniesień poświęcona jest niniejsza książka.