Strategie publiczne, strategie prywatne. Teatr polski 1990-2005

W ciągu ostatnich piętnastu lat na polskiej scenie zmieniło się wiele, prawie wszystko. Prymat dawnych mistrzów został naruszony przez pokolenie twórców 30- i 40-letnich, wprowadzanych do zawodu pod czujnym okiem ich mistrza Krystiana Lupy. Zmienił się styl mówienia w teatrze - tu znów wpływ Lupy był nie do przecenienia. Przeniosło się centrum życia teatralnego. Ale to w zasadzie drobiazgi. Za nimi należy dostrzec coś ważniejszego. Trzeba w końcu zapytać: jak przeobraził się polski teatr po upadku komunizmu? Jaki jest głęboki sens tego przeobrażenia? "Strategie publiczne, strategie prywatne" to pierwsza syntetyczna próba odpowiedzi na tak postawione pytanie. Tom (ukazujący się równocześnie w języku niemieckim nakładem pisma Theater der Zeit) gromadzi kilkanaście tekstów napisanych specjalnie na tę okazję przez najwybitniejszych polskich krytyków. Książkę zredagował Tomasz Plata, wykładowca warszawskiej Akademii Teatralnej.