Stanisław Grochowiak

Poeta, dramaturg, prozaik i publicysta.

Po kilku miesiącach studiów polonistycznych w Poznaniu aresztowany na przełomie 1951/1952 roku i więziony przez kilka miesięcy. Pracował początkowo jako wychowawca dla dzieci trudnych w Rydzynie, następnie w roszarni lnu w Rawiczu. Od 1953 roku w prasie: "Wrocławskim Tygodniku Katolików", "Za i przeciw", "Współczesność", "Nowej Kulturze", "Kulturze", "Poezji", "Miesięczniku Literackim".

Twórczość Grochowiaka traktowano jako manifestację turpizmu z uwagi na demonstracyjne posługiwanie się przez poetę rekwizytami brzydoty, ubóstwa, kalectwa, rozkładu.

Zmarł w Warszawie z powodu powikłań choroby alkoholowej.