Smutek miłości

Cierpienie i rozkosz chodzą w parze... - to z pozoru oczywiste i mało odkrywcze stwierdzenie pojawiające się na początku książki autor rozwija w sposób wysoce oryginalny. Zaczyna od własnej historii miłosnej, z powodu której jako dziewiętnastolatek omal nie stracił życia. "Nie chciałem już dłużej odczuwać dreszczy tej miłości, chciałem raczej w jakiś niejasny sposób doświadczyć jej granic, nieustannie jednak te granice przesuwałem". Gdy kończy się opowieść z paryskiej mansardy, pojawiają się znienacka postaci z różnych epok, a łączy je to, że dały się odurzyć zatrutej słodyczy miłości - caryca Katarzyna II i Potiomkim, Casanova i tajemnicza Henrietta, ekscentryczny malarz Francis Picabia i pełen kompleksów awangardzista Piet Mondrian. Siedem z jedenastu rozdziałów książki ilustruje - także dosłownie, na każdej bowiem stronie znajduje się rysunek - historię życia Apolllinaire'a, twórcy o polskim rodowodzie, który stał się jednym z największych francuskich poetów XX wieku. Znalazły się tu niepublikowane dotąd
po polsku wiersze i urywki namiętnych, niemal pornograficznych listów pisanych przez poetę do ukochanej, frywolnej Lou de Coligny-Chtillon, jak również listy do cnotliwej Madeleine.