Sławne żony i kochanki

Nie wszystkie były piękne, nie wszystkie grzeszyły inteligencją, rzadziej jeszcze - szlachetnością, wielkodusznością i innymi przymiotami ducha. Łączy je jednak wiele: wszystkie kąpały się w blasku władzy i zapłaciły za to wysoką cenę.

Bywały królowymi, metresami, powiernicami. Czasem występne, bezwzględne i okrutne, często chciwe, próżne i złe. Zapatrzone w złudny blask władzy, gotowe były dla niej zdradzać, oszukiwać i zaprzedać duszę diabłu.

Podobnie jak ich uczynki, przeszły do historii i legendy. Za życia ścieliły im się do stóp tłumy dworaków i pochlebców, po śmierci unieśmiertelniali je poeci, gdyż tragedia i groza, ich nieodłączne i najwierniejsze towarzyszki, zawsze działały na wyobraźnię artystów.

Opisując losy kobiet tragicznych, fatalnych i niebezpiecznych, próbowałam znaleźć odpowiedź na pytanie, czym obdarzył je blask purpury. A także - czy wszystkie ich uczynki - małostkowe, lekkomyślne, a nawet zbrodnicze, przyniosły im szczęście?