Ślad i obecność

W dziesięciu esejach składających się na wspólną całość Barbara Skarga podejmuje podstawowe zagadnienia filozoficzne, a czyni to w dialogu z klasykami: Arystotelesem, Heglem, Husserlem, Leibnizem, Heideggerem, Lévinasem, jak i myślicielami, którzy się klasykami dopiero stają: Derridą, Tischnerem, Kołakowskim. Dyskusja, partnerska w swym charakterze, prowadzi Autorkę ku wypowiedziom, które konsekwentnie budują jej stanowisko filozoficzne. Staje w obronie metafizyki, myślenia filozoficznego, wolnego, otwartego, skazanego na paradoksy, w obronie rozumności i rozumienia, bogactwa ukrytego w pojęciu zabijanym nieraz przez definicje. Broni też obecności nierozłącznie związanej ze śladem, broni dobra, godności człowieka. Zaprasza do refleksji nad kondycją człowieka i jego myśleniem.